2. Reuma Walk Utrecht 2021
  3. Wij Wandelen voor Reuma

Wij Wandelen voor Reuma

Mirjam Klever
Afgesloten Je kunt niet meer doneren
van totaal € 111 (111%)

Ik heb zelf artrose in meerdere gewrichten en ik onvervind daar meer en meer hinder van. Onderzoek blijft nodig en daar wil ik graag een steentje aan bijdragen.

Lees meer op mijn blog: https://www.wij-wandelen.nl/wandelen-met-artrose/

Bekijk alle
11-09-2021 | 11:24
10-09-2021 | 20:51
10-09-2021 | 20:09
10-09-2021 | 20:04
10-09-2021 | 19:29
Bekijk alle

Wij Wandelen met artrose

 31-08-2021 | 22:58 Ik wandel mee met de Reuma Walk omdat ik artrose heb in beide knieën en linker duim. Bij mij is er 11 jaar geleden voor ‘t eerst artrose in mijn knieën vastgesteld. Het onderzoek was destijds in 10 minuten klaar en met een vreemd gevoel ging ik naar huis. De diagnose was gesteld en de rest moest ik maar opzoeken op internet. Nou lekker dan . . . Ondertussen kreeg (en krijg) ik steeds meer last van mijn knieën en bijna 3 jaar geleden ben ik bij de reumatoloog geweest. Zij bevestigde de eerdere diagnose. Tegelijkertijd is er ook duimartrose vastgesteld. Duimartrose Simpele dingen doen behoorlijk pijn en mijn linker duim is aanzienlijk dikker dan de rechter duim. Tevens vervormt mijn duim steeds een beetje meer. Een bladzijde van een boek omslaan doet enorm veel pijn terwijl het een handeling van niks is. Een gewoon vaatdoekje uitwringen lukt vaak niet, daar heb ik geen kracht voor. De grijpfunctie van mijn hand is minimaal. Je ziet mij niet snel een koffiemok vastpakken want het spreiden van mijn vingers en duim doet te veel pijn. Een aardappel schillen is een beproeving want ik moet de aardappel wel vasthouden in mijn linkerhand. Nog zo’n crime: het dopje van een melkpak. Knieartrose en wat het met me doet Dagelijks heb ik last van de artrose in mijn knieën. Ik voel me altijd stijf en er is voortdurend een doffe pijn. Als ik 's morgens wakker wordt voel ik pijn in al mijn gewrichten, niet alleen mijn knieën. Ik moet echt even opstarten. Bewegen gaat moeilijk en lopen is de eerste minuten een crime. Naarmate de minuten wegtikken lukt alles beter. Ik verga niet van de pijn maar kloppen doet het ook niet. Tegen de tijd dat ik de deur uit ga voel ik me best prima. Ik loop niet over van souplesse en er wordt vaak aan mij gevraagd wat er met mijn benen aan de hand is en of ik blaren heb. Ik kan mijn knieartrose niet verbergen. Een boomstam of laag hekje op het wandelpad is voor mij een ware hindernis. Ik kan er niet 'gewoon' even overheen stappen. Na een aantal kilometers wandelen kan ik mijn been niet hoog genoeg optillen om over de hindernis te stappen. Mijn oplossing is om dan zijdelings over het obstakel te stappen. In dat geval kan ik beide benen over de hindernis heen zwaaien, zonder mijn knieën te buigen. En als je niet weet waarom ik het zo doe, valt het (een onbekende) niet op dat ik de hindernis anders neem. Wandelen met knieartrose Wandelen lukt nog steeds, hoewel de gemiddelde afstand korter wordt. Ik wandel steeds vaker met een stok, zeker op onverharde wandelpaden. Daarmee ontlast ik mijn knieën maar echt handig is het niet. In de ene hand een stok, in de andere hand een fototoestel en dan ook nog een routebeschrijving. Ik kom handen te kort. Als ik een goede dag heb kan ik prima 15 km of meer wandelen maar net zo vaak is 5 of 6 km al te veel. Ik moet een wandeling echt plannen, want de dag(en) erna krijg ik een terugslag. Als ik morgen moet werken, kan ik vandaag niet wandelen. Zelfs geen korte route. Dat geeft niet, maar ik moet er wel rekening mee houden. 100% Wandelplezier Maar wandelen houdt me ook op de been. Rust Roest, dus ik stop niet met wandelen. Bewegen is voor veel mensen met reuma dé manier om klachten te verminderen en voor mij geldt dat ook. Wandelen is mijn manier om de klachten enigszins de baas te blijven. Ik vind het veels te leuk om actief buiten bezig te zijn. Daarnaast sport ik wekelijks bij de fysio en doe ik krachttraining om de spieren rondom mijn knieën sterk(er) en soepel te houden. Het moeilijke is om de juiste balans te vinden tussen bewegen en rust. Ik zoek graag mijn grenzen op en ga er geregeld overheen. Maar ja, stilzitten is geen optie. En zolang ik nog zoveel kan wandelen doe ik het. Niet genoten is altijd mis !! Lees het hele blog op https://www.wij-wandelen.nl/wandelen-met-artrose/
Lees meer